Nog twee weken te gaan voordat we vertrekken voor een aanval op het wereldrecord elektrisch rijden. Waarom doen we dat? Waarom is dat zo’n uitdaging? En wat zijn de deelnemers voor mensen? In deze blog leg ik uit hoe en waarom het begon. En hoe we het aanpakken.
E-RACE NOVEMBER 2015
Mijn vorige 48 uurs uitdaging, de E-race, was een geweldig project. In vijf weken tijd werd dit aangevlogen met een groeiende schare enthousiaste helpers. De tocht zelf was een ervaring. Ik heb nog nooit zoveel van de natuur van Europa in zo'n kort tijdsbestek gezien. Dat vond ik indrukwekkend. Ik besefte dat we zuinig moeten zijn op die mooie omgeving waarin we mogen leven.
INSPIREREND
Ook was ik onder de indruk van de techniek. Niet alleen van de auto, maar ook van de infrastructuur (het netwerk van superchargers). Tesla heeft daarmee in mijn ogen een briljante prestatie geleverd. En ook de ontmoetingen met mensen bij de laadstops aan de superchargers waren inspirerend. Allemaal ondernemers, innovatief, open en makkelijk benaderbaar.
DAT MOET TOCH VÉÉL MEER KUNNEN ZIJN?
Deze ervaring bracht me er toe om E-xpeditie.nl op te richten. Tijdens de E-race zei één van die ondernemers bij zo’n laadstop letterlijk: "3.000 kilometer in 48 uur? Het moet toch mogelijk zijn om veel meer te rijden?" Die gedachte liet me niet meer los. Wat speurwerk op internet en via het Tesla-forum leerde dat het huidige wereldrecord met 4.020 kilometer in 48 uur op naam van de Duitser Michael Willberg staat.
VIJF TEAMS GEZOCHT. EN ÉÉN TESLA.
Ik ging op zoek en vond in totaal vijf teams die de uitdaging aan willen gaan om dit record te verbeteren. En ik ging op zoek naar een Tesla, want daar beschik ik zelf (nog) niet over. Inmiddels zijn we een paar maanden met elkaar aan het voorbereiden. In de blogs tref je interviews met de overige teamcaptains aan. Ieder heeft zijn eigen reden om deel te nemen.
WAAROM DAN TOCH DEZE RECORDPOGING?
Na afloop van de E-race kreeg ik heel veel vragen over elektrisch rijden. De meest gestelde vraag: "Hoe lang duurt het om een auto op te laden?" Ik leerde daar twee dingen van:
1. Een actie zoals de E-race zwengelt de discussie over elektrisch rijden aan, en
2. er moet nog heel veel gebeuren in de mindset van het grote publiek.
Met betrekking tot dat laatste: het gaat er niet om of je accu vol is. Het gaat er om dat je voldoende energie hebt om op je plek van bestemming te komen. Elektrisch rijden kan op dit moment al prima, maar het vergt wat meer nadenken en wat meer planning.
NIET EENVOUDIG TE OVERTREFFEN
Eén ding staat vast: in het licht van planning en efficiency is de prestatie van Michael Willberg een prestatie van formaat. Het wordt niet eenvoudig om die te overtreffen. Sterker nog: de kans dat het niet lukt is groter dan de kans dat het wél lukt.
DE GROOTSTE UITDAGING (IN THEORIE)
Als je zoveel mogelijk kilometers wil maken in zo kort mogelijke tijd, dan rijd je zo hard mogelijk. Als je zo min mogelijk wilt opladen, dan rijd je zo zuinig mogelijk. In deze twee zinnen zit de uitdaging van de recordpoging samengevat. Niemand weet op dit moment wat de optimale snelheid is. De schattingen lopen uiteen van 120 km/h tot 140-160 km/h. We hebben overigens in ons reglement opgenomen dat we de geldende maximumsnelheden respecteren.
EN DAN DE RAUWE WERKELIJKHEID
Behalve bovenstaande theoretische aspecten hebben we ook te maken met de rauwe werkelijkheid. Zijn er voldoende laadpunten? Bereiken we ze, of vallen we vlak ervoor stil? Krijgen we te kampen met wegwerkzaamheden, ongevallen of files? Werken alle opladers die we onderweg aandoen wel? Houden de teams het wel 48 uur met elkaar uit in de auto?
FUN
Het groepje teamcaptains is intussen twee keer bij elkaar geweest. Daarnaast houden de deelnemers dagelijks contact via een groeps-Whatsapp. Het karakter is vooral dat van een vriendengroepje. Ik vind het opvallend dat alle leden gefascineerd zijn door dit stuk techniek. Er wordt gesproken over het verbruik, er worden foto's gedeeld van het op de allerlaatste kW's naar huis (naar de stekker) rijden, over typische gebruiksdingetjes ("hoe doe ik …. met mijn Tesla?") maar ook over glascoating, audiosystemen en kilometerstanden.
GEITENWOLLEN SOKKEN?
Elektrisch rijden en zeker Tesla rijden is toch anders. En opvallend: de teamcaptains zijn stuk voor stuk levensgenieters. Géén van allen willen ze terug naar een 'fossiele' auto, zoals ze dat noemen. En allemaal zijn ze bovengemiddeld geïnteresseerd in schone energie. Duurzame mobiliteit is het stadium van de geitenwollen sokken al kilometers voorbij.
