Nissan Leaf 40 kWh

De eerste Leaf is een icoon voor EV-rijders. We voelden hem in 2016 aan de tand en ontdekten dat het een prima auto is. En die looks? Tja, daar liepen de meningen over uiteen. Inmiddels is de nieuwe Leaf op de markt. Met nieuwe looks en een nog grotere batterij. Het vorige model Leaf klokte voor de Grote MobiliteitstTest een tijd van 5:20. Dat de nieuwe flink sneller is, zal niemand verbazen.

Laten we bij het begin beginnen: hoe ziet ie er uit? Nou het nieuwe model Leaf is echt een heel andere verschijning, zowel van binnen als van buiten. Ik vind dat de auto van buiten stoer oogt. Er zijn een aantal accenten die ik ronduit prachtig vind, zoals de weerspiegelingen die je in het vlak op de neus ziet.

INTERIEUR

Van binnen is de Leaf ook bijzonder: het interieur is wat ingetogener dan dat van zijn voorganger. Leuk is dat het kenmerkende pookje gebleven is. Wat mij het eerst opvalt is de zorgvuldige afwerking: leren vlakken met een stiksel in een afwijkende kleur wisselen af met kunststof delen en delen in een pianolakachtige afwerking in de portieren. Het ademt niet alleen luxe, je voelt het ook: de meeste tijd zullen je handen het stuurwiel vasthouden. En dat is bekleed met een hele fijne, bijna zachte leersoort. Het stuur is aan de onderkant vlak afgewerkt. Dat voel je bij het ronden van een bocht. Een fijn stuurwiel. Langere mensen zouden wellicht wensen dat ze het nog iets naar zich toe konden halen. Met mijn 1.92m kon ik overigens prettig zitten.

Het stuur is – net als de voorstoelen – te verwarmen. Als je dit gewend bent, wil je niet meer zonder.

Dat  prettige zitten heeft ook te maken met de stoelen: goed verstelbaar, goede zijdelingse steun en tegelijkertijd een juiste balans tussen zacht en hard. Ook voor lange ritten is het uitstekend zitmeubilair.

HOE RIJDT IE?

Laat ik beginnen om meteen het grootste verschil met de eerste generatie Leafs te benoemen. Dat was echt een auto voor mensen die van A naar B moesten. Dat deed ie prima. Maar als je als chauffeur net iets meer wilde, merkte je dat deze Leafs daar niet echt voor bedoeld waren.

Kort gezegd: de nieuwe Leaf zal ook de sportievere rijder aanspreken: hij stuurt – echt waar – als op rails. En dat brengt dan weer een glimlach op mijn gezicht.

Nissan voorziet de Leaf van een aantal hulpmiddelen voor de bestuurder. Ik zal de belangrijkste benoemen:

E-PEDAL

De claim van Nissan dat dit het eerste gaspedaal waarmee je volledig kunt remmen is natuurlijk mooie marketingpraat: BMW levert de i3 al heel lang met ‘one pedal drive’. Wat bij Nissan interessant is, is dat je het aan kunt passen aan je smaak: zet het e-pedal uit en het vertraagt als een benzine- of dieselmotor: eindeloos uitrollen. Zet het aan en je hebt je rempedaal enkel in noodsituaties nodig. Met het gaspedaal kun je zeer gecontroleerd tot stilstand komen.

Mijn inschatting is dat ervaren EV-rijders het e-pedal aan laten staan. En om even verwend te doen: de laatste meters tot stilstand zouden nog een tikkeltje vloeiender mogen.

LKAS

LKAS staat voor Lane Keeping Assistance System. Het zit erop, het werkt en eigenlijk zou je het uit willen schakelen. Op de snelweg merk je dat het systeem  de auto keurig binnen de lijnen houdt: hij corrigeert indien nodig. Dat ervaar je als een gevoel van weerstand in het stuur.

Uiteraard heb ik getest waar de grenzen van dit systeem liggen. Flauwe bochten bij afritten redt ie zonder hulp niet (maar daar is het ook niet voor bedoeld). En nu we in Nederland de vluchtstrook als extra rijstrook benutten, komt het voor dat je een ‘einde invoegstrooklijn’ passeert. Dan klinkt er een waarschuwingstoon en stuurt de auto naar links (met de belijning mee). Dat is op dat moment nou net niet de bedoeling.

Het houdt de bestuurder bij de les en dat is wél de bedoeling. Het betekent ook dat als je wat slordig rijdt, bijvoorbeeld een bocht met meerdere rijstroken, het systeem jou corrigeert.

Op de keper beschouwd merk ik dat dit systeem het rijden echt ondersteunt. Een deel van je taken als bestuurder kun je geleidelijk aan de auto delegeren. Ik beschouw dat maar als onderdeel van de transitie naar autonoom rijden.

ADAPTIEVE CRUISE CONTROL

En hoera, hoera, ook de Leaf is standaard met adaptieve cruise control uitgerust. Het systeem van Nissan scoort een dikke voldoende. Het grijpt bij een aantal situaties weliswaar vrij abrupt in, maar dat is ook nodig om geleidelijk aan te remmen. Op het moment dat je op de snelweg links invoegt, achter een voorganger, levert dat geen paniekreacties op. Het doseert rustig en versnelt keurig gedoseerd. Mooi systeem. En ook dit draagt bij aan een comfortabele rit.

INFORMATIESYSTEEM

Standaard zit Apple Carplay en Android Auto op de console. De verbinding met de smartphone gaat helaas via een touwtje. Het voordeel is dat je telefoon meteen oplaadt. Het nadeel is dat zo’n USB-kabel lelijk in het zicht zit.

Ik heb getest met Apple Carplay. Tijdens de test heb ik intensief getelefoneerd en dat gaat perfect. Om de spraakherkenning te activeren ga je eerst naar het startscherm van Apple Carplay en dan druk je op de telefoontoets. De stemherkenning is niet Apple’s sterktste punt (Android doet dat beter), maar zowaar: ook hier scoort ie dik voldoende.

Het on board navigatiesysteem heeft ook een aantal goede gimmicks voor de doorgewinterde EV-rijder: je kunt selecteren op laadsystemen (snelladers versus Mennekes-aansluiting). Ook kun je aangeven of je laadstations bij jou in de buurt, op een locatie op de kaart of bij je bestemming wilt vinden. Bij Nissan hebben ze goed begrepen hoe het heurt!

GROTE MOBILITEITSTEST

Wij rijden altijd een rondje Deventer – Amsterdam – Eindhoven – Deventer. Vervolgens klokken we de rijtijd. Deze tijd is een indicatie voor de bruikbaarheid van de EV. De test van deze Leaf hebben we iets anders aangevlogen: we zijn gestart bij Fastned De Somp, reden vandaar het lusje naar Deventer om via dezelfde route weer bij De Somp te eindigen.

We vertrokken met een batterij die voor 95% was volgeladen. Hadden we iets gewacht, dan had dat wellicht net een (korte) laadstop gescheeld. Dit is de log:

Testverbruik: 5,85 km/kWh.

WAT VALT OP QUA EV-GEDRAG? 

Bij minder dan 10% batterijcapaciteit volgt een waarschuwing op het dashboard en gaat de actieradius irritant  knipperen. Nergens voor nodig, het werkt in elk geval niet kalmerend. Een goede EV-rijder weet heus wel wat ie doet. En natuurlijk wil ie gebruik maken van de laatste 10% batterijcapaciteit.

Een ander ding zijn de geruchten over dat de nieuwe Leaf maar 2 keer kan snelladen op een dag. Tijdens deze test ondervonden we dat de Leaf bij het eindpunt aanmerkelijk langer over zijn laadbeurt deed. We hebben navraag gedaan en hebben vernomen dat de batterij van de Leaf beschermd wordt tegen te vaak snelladen. Dat resulteert er in dat bij de derde keer in korte tijd de laadstroom halveert. Dat komt overeen met onze bevindingen.

Is dat erg? De vraag is hoe vaak je in de praktijk meer dan 2 keer op een dag aan een snellader hangt. Wel iets om rekening mee te houden bij de planning van vakantieritten.

CONCURRENTEN

In zijn prijsklasse zijn de directe concurrenten de Hyundai Ioniq en de Volkswagen Golf. Ook de BMW i3 zit qua prijs/prestaties in hetzelfde segment. Als ik mocht shoppen zou ik ook de Opel Ampera-e in aanmerking laten komen (weliswaar een stuk duurder). En ik zou eveneens uitkijken naar de nieuwe Hyundai Kona met een 64 kWh batterij (zomer 2018 leverbaar).

Qua batterijcapaciteit liggen de Kona en de Ampera-e het dichtst bij elkaar. Voor wie de keus mag maken: voor de netto actieradius hou ik als vuistregel aan: 6 km per kWh batterijcapaciteit. De Leaf houdt zich keurig aan deze vuistregel. Oftewel: een echte actieradius van 240 kilometer voor deze Leaf. Daarmee komt ie een stuk verder dan de Golf, de i3 en de Ioniq.

Maar de keus zal niet louter op actieradius worden gemaakt. Eén ding is zeker: het is leuk winkelen geworden in EV-land! Het opvallende eendje is een auto in maatpak geworden. Als de Leaf binnen je mogelijkheden ligt kan ik je een vergelijkende proefrit van harte aanraden.

Met dank aan Hyundai Herwers voor het beschikbaar stellen van de testauto.