Hyundai Ioniq Hybrid

Soort test

Eén van de automerken met duurzame ambities op het terrein van auto’s is Hyundai: samen met Kia willen in 2020 hebben ze maar liefst 26 auto’s met een vorm van elektrische aandrijving op de markt brengen. De Ioniq telt daarbij voor drie: hij is al leverbaar als EV (Neerlands best verkochte EV in januari!), als hybride en binnenkort als plug-in hybride. De volledig elektrische variant scoorde een stevige tweede plaats in onze mobiliteitstest. Hoe doet de hybride de Clean Tech Test?

Deze Ioniq is een zogenaamde full hybrid. Je kunt er geen stekker instoppen, maar de accu wordt opgeladen via de verbrandingsmotor en het terugwinnen van remenergie. Hybrides zijn met name zinvol in situaties waarbij veel moet worden opgetrokken en afgeremd.

OVER DE HYUNDAI IONIQ

We maakten eerder al kennis met de volledig elektrisch aangedreven Ioniq. Of je een auto mooi vindt of niet, dat is iets persoonlijks. Ik vond het een hele leuke auto en adviseerde om als je er een overweegt eens goed naar de kleurstelling en een andere set velgen te kijken.

De Ioniq in hybride uitvoering is er in het wit met hier en daar blauwe accenten, zowel vanbinnen als vanbuiten. Die zie je pas als je wat beter kijkt. Daar kun je uit afleiden dat het met smaak is gedaan. Wat sneller opvalt is dat de hybrides een front met ventilatieroosters hebben (de verbrandingsmotor heeft lucht nodig) waar de elektrische Ioniq een gesloten front heeft (voor een lagere luchtweerstand).

Ik reed een nagelnieuwe 1.6 GDI HEV Comfort (slechts 39 kilometer op de klok!). Die heeft een consumentenadviesprijs van € 27.950. De Ioniq is al leverbaar vanaf € 24.450 en als EV vanaf € 32.450. In vergelijking met een Toyota Prius houd je een flink bedrag over in de portemonnee (wat je weer uit kunt geven aan extra opties).

INTERIEUR

hyundai Ioniq in Zutphen De testauto’s die we rijden zijn meestal de meest luxe uitgevoerde modellen. De testauto van vandaag zit één tree boven het instapmodel. Je kunt hem allerminst karig noemen: behalve de in mijn ogen must haves (parkeersensoren, groot navigatiescherm, achteruitrijcamera) heeft deze nog enkele niet-standaard snufjes. Adaptieve cruise control is er eentje. Maar ook Autonomous Emergence Braking (AEB) en een meesturend stuurwiel (LKAS – Lane Keeping Assist System). Verder: Android Auto/Apple Car Play.

De hoeveelheid zaken is zelfs dermate hoog dat je bij een proefrit serieus best wat tijd mag uittrekken voor een instructie. Toen ik instapte had ik moeite om de dagteller te resetten (wat achteraf heel simpel bleek via een van de knoppen op het stuur). En Hyundai-dealer Herwers tipte me over de sportstand van de automaat. Als je die stand kiest, verandert de snelheidsmeter in het dashboard in een grote rode toerenteller.

Het dashboard is met zorg en mooie materialen afgewerkt. Het stuurwiel (wat je lekker naar je toe kunt halen) is met leer bekleed en ligt qua vorm en materiaal lekker in de hand. Je zit meer op de met stof beklede stoelen dan er in. Gevoelsmatig zou ik bij het zitvlak iets meer zijsteun willen hebben. De rug wordt echter goed ondersteund, waardoor je ook in snel genomen bochten keurig op je plek blijft.

De Ioniq kent meer dan voldoende opbergvakken en aflegruimte: er is een groot vak in de middenconsole voor mijn telefoon, een bekerhouder, een extra vak plus nog een vak voor schrijfgerei.

Ook achterin is voldoende ruimte: ik kan achter mezelf zitten (ik ben 1.92m). Mijn knieën zijn dan dan wel naast de voorstoel geplaatst en ik moet iets onderuit gezakt zitten of het hoofd iets buigen in verband met de aflopende daklijn. Als ik vervolgens de bagageruimte open, wordt ik verrast door een riante partij ruimte.

HOE RIJDT IE?

De hybrid kent ook qua rijgedrag een duaal karakter. Wie de automaat in de normale stand (D) zet, krijgt een auto die ingetogen reageert op het intrappen van het gaspedaal. Dat wil niet zeggen dat ie niet snel is (hij is vlot weg bij verkeerslichten – van 0 tot 100 in 10,8 seconden, topsnelheid 185 km/h). Als ik dit ingetogen noem, is dat meer om het contrast te noemen met de sportstand. De Ioniq verandert dan echt in een auto die hijgerig vraagt om meer actie. Petrol heads kunnen hun hart ophalen aan de sound: ik vind de motor bij accelereren heerlijk grommen.

Een ander verschil is dat in de sportstand de accu tot 100 procent wordt opgeladen, terwijl de acculading in de hybride stand rond de 50 procent schommelt.

De 1.600 benzinemotor levert 105 pk bij 5.700 toeren per minuut. Qua maximumkoppel komt ie tot 147 Newtonmeters bij 4.000 toeren. Dat is een vrij laag koppel bij een vrij hoog toerental. Gelukkig krijgt ie ondersteuning van de elektromotor, waardoor er indien nodig bij 43,5 pk bijkomen plus een koppel van 170 Nm (bij elk toerental!). Als je dat bij elkaar optelt, krijg je een auto die op papier heel soepel en zuinig rijdt.

De Ioniq kent een goed onderstel, maar kan net niet tippen aan het niveau van Toyota. Daarvoor deint hij bijvoorbeeld net te lang na een verkeersdrempel. Een bocht induiken vindt hij niet fijn, de bocht weer uitkomen doet ie daarentegen heel soepel. Als ik een cijfer moet geven voor het onderstel wordt dat een dikke zeven. Overigens vind ik het onderstel goed passen bij de doelgroep voor deze auto. Dat zullen mensen zijn die geen opvallende maar wel een betrouwbare en economische auto willen. Als u daartoe behoort en aan een andere auto toe bent, kan ik u een proefrit met de Ioniq (ook de EV) van harte aanbevelen.

WAT VALT NOG MEER OP?

LKAS - Alle Ioniqs zijn standaard uitgerust met een auto die zelf stuurt. Het systeem maakt gebruik van lijnen op de weg en werkt vanaf 60 kilometer per uur. Natuurlijk heb ik dit uitgeprobeerd. Het systeem is met een knop aan of uit te schakelen. Op het display zie je of het is ingeschakeld (wit icoon) en of het actief is (groen icoon). Als je het lef hebt om je handen van het stuur te halen (uiteraard heb ik dat gecheckt) verschijnt er een waarschuwing met het verzoek het stuur aan te raken.

Ik vind het indrukwekkend om te zien hoe deze technologie oprukt, maar voeg daar aan toe dat de auto waar ik mee reed merkbaar gevoelig was voor vooral het ontbreken van lijnen. Het is ook echt een assistent en geen vervanging van de chauffeur! Wie soepel door de bochten wil sturen (hoe minder je stuur hoe minder weerstand, hoe minder weerstand hoe lager je verbruik) kan zijn bochtentechniek voor op- en afritten trainen met dit systeem. Je hoeft vaak minder te sturen dan je denkt, echt waar!

Een ander niet te versmaden accessoire is de Smart Cruise Control, ook standaard aanwezig op alle Ioniqs. De cruise control past de snelheid automatisch aan als hij een voorligger ziet. Het systeem werkt in de praktijk erg goed. Ik ben er zelfs verslingerd aan. Het zorgt voor een onthaast gevoel op zowel de snelweg als binnendoorwegen. Juist omdat dit comfortverhogend werkt, heb ik twee aanbevelingen voor Hyundai. Bij het naderen van een voorganger mag het systeem nog iets soepeler reageren. Nu vertraagt het plotsklaps en zeer merkbaar. Dat zou vloeiender mogen. De andere aanbeveling is het vertragen tot stilstand, bij filerijden of het naderen van een verkeerslicht. Beneden een bepaalde snelheid schakelt het systeem zichzelf uit, en bij volledige stilstand kruipt de automaat. Ik zou het mooi vinden als de Smart Cruise Control ook hier actief blijft en de auto op zijn plaats houdt.

Navigatiesysteem – Ik ben van de meeste navigatiesystemen gewend dat ze de mogelijkheid geven om de snelste of kortste route te kiezen. Dat ontbrak in deze Hyundai. Het gevolg daarvan is dat ie meer snelwegkilometers gemaakt heeft dan bijvoorbeeld de Toyota’s. Dat heeft zijn invloed op het totaal aantal gereden kilometers, op de tijd en op het verbruik. Het kan zijn dat ik een optie over het hoofd heb gezien (mea culpa).

Nog een laatste detail: een trekhaak. Dat blijkt een belangrijk issue voor veel mensen. De uitvoering die ik reed (één van de eerste!) was niet toegerust voor een trekhaak. Hyundai-dealer Herwers verzekerde me dat klanten die nu een nieuwe Ioniq Hybrid bestellen, deze kunnen uitrusten met een trekhaak.

WAT VERBRUIKT IE?

Hyundai Ioniq in Epe In deze test valt de Ioniq net lager uit dan de Toyota C-HR hybrid. Daar passen de volgende opmerkingen bij:

· Het eerste deel van de test is gereden met de automaat in de Sport-stand. Op de helft van de route was het verbruik 5,3 liter per honderd kilometer. Toen de gewone stand (D) werd ingeschakeld, daalde het gemiddelde verbruik. Indien de test volledig in D zou zijn gereden, was het verbruik nog lager uitgevallen.

· Omdat de Ioniq geen keuzes had voor korte wegen, is er relatief veel op de snelweg gereden. Daardoor zijn meer kilometers afgelegd in kortere tijd. Dat het verbruik daardoor hoger uitvalt, staat buiten kijf.

Kortom: wie een goede en ruime auto wil voor een schappelijke prijs kan terecht bij Hyundai. De hybride technologie springt zuinig om met brandstof en dus met de portemonnee (en ook het milieu). Gelukkig valt er iets te kiezen: de Hyundai is een totaal andere auto dan een Toyota Prius of C-HR. Uiteindelijk zal uw persoonlijke voorkeur de doorslag geven.

Auto	Datum	Soort	Testtijd [uu:mm]	Afgelegde afstand [km]	Verbruik elektrisch [kWh/100km]	Verbruik brandstof [l/100km]
Toyota Prius hybrid	28-3-2017	full hybrid	03:08	124,8	0	3,8
Toyota C-HR hybrid	21-3-2017	full hybrid	03:04	117,2	0	4,6
Hyundia Ioniq	11-4-2017	full hybrid	02:52	143,0	0	4,7