Elektrisch rijden is mooi, maar ‘tussen droom en daad zitten wetten in de weg en praktische bezwaren’. Reële bezwaren voor de consument zijn onder meer een hoge aanschafprijs plus een beperkte actieradius. Hoe zit dat met gebruikte auto’s? Ik ging op pad met een Opel Ampera.
DE AUTO
Het exemplaar dat ik reed was er een van bouwjaar 2012. De auto had reeds 146.000 kilometers achter de rug, waarvan 120.000 volledig elektrisch. De Ampera heeft behalve een elektromotor ook een benzinemotor (1.4 liter, 111kW / 150 pk) aan boord. Deze laadt in principe de batterij op (mocht dat nodig zijn), óf drijft de wielen aan als er extra vermogen wordt gevraagd.
Destijds kende de Ampera een vanaf-prijs van € 44.000. De testauto, de meest luxe uitvoering, kostte in 2012 ongeveer € 48.000. De elektrische actieradius bedroeg 80 kilometer, de totale actieradius (benzine) was zo’n 500 kilometer. Dat is weliswaar niet heel ver, maar wél voldoende om ook lange ritten te kunnen maken.
De batterij heeft een capaciteit van 16 kWh. Daarvan is 9,8 kWh gereserveerd voor opladen via het stopcontact. De resterende capaciteit is beschikbaar voor de hybride-functie: deze wordt opgeladen door het terugwinnen van rem-energie.
Door al die extra’s laat de weegschaal een gewicht van 1.635 kilo zien. Dat is een hoop gewicht voor een relatief kleine auto. Voorin kunnen twee personen riant ruimte vinden. Achterin is het wat krapper. De daklijn helt daar zo sterk dat lange personen hun kruin onder de achterruit moeten parkeren. Ontwerptechnisch een slimme oplossing, al draagt deze bij aan een claustrofobisch gevoel. De Ampera is dus vooral bedoeld voor zakelijk vervoer (1 persoon) of een gezin met 2 kleine kinderen.
DE RIT
We hadden de Ampera willen testen op de bekende Clean Tech route, maar in dit geval werd het nuttige met het aangename verenigd. De auto is beschikbaar gesteld door Henk Meiborg (business developer bij Emodz) die me meteen uitnodigde voor een evenement in Utrecht. Als testparcours werd daarom de navigatie ingesteld op de kortste route van Deventer naar Utrecht. Dat leverde een mooie mix op van binnendoor wegen, snelweg en stadsverkeer. De verbruiksresultaten zijn daarom vergelijkbaar met de Clean Tech Testen.
TWEEDEHANDS EEN BEWUSTE KEUZE
Van een auto die vijf jaar oud is, zijn de batterijen doorgaans ook vijf jaar oud. Gedurende hun levensduur gaat de capaciteit van batterijen achteruit. Dat wordt degradatie genoemd. Hoe is het met de batterijen van deze testauto gesteld? Ik vertrek met een volledig opgeladen batterij, waarvan het dashboard een bereik van 64 kilometer aangeeft. Kersverse eigenaar Meiborg meldt met een hele lichte rechtervoet zelfs 85 kilometer uit de batterij te kunnen peuren.
Hij heeft overigens zeer bewust voor de Ampera gekozen. In de eerste plaats zocht hij een zo zuinig en schoon mogelijke auto. Zijn werkzaamheden vereisen ook een grote actieradius. Het was Meiborg een doorn in het oog dat auto’s waar de Nederlandse overheid subsidies op heeft verstrekt na hun leaseperiode naar het buitenland worden verscheept. Samen met één van zijn klanten ontwikkelde hij daarom een private lease constructie die het interessant maakt voor particulieren om een tweedehands Ampera te leasen. Op basis van 20.000 kilometer per jaar bedragen de all-in kosten € 375 per maand. Daar zit alles bij in, behalve de energiekosten. Die bedragen volgens Meiborg slechts € 0,03 per kilometer. Op die manier kan iemand toch tegen een (veel te lage) kilometervergoeding van € 0,19 auto blijven rijden.
Wie snel rekent komt overigens op een kilometerprijs van € 0,25 (lease € 0,22/km en brandstof € 0,03/km).
HOE RIJDT IE?
Opel heeft goed werk geleverd ten aanzien van vering en demping. Het weggedrag past bij de looks van de Ampera: de auto stuurt strak. De vering neigt naar sportief, maar blijft comfortabel. Er is voldoende power aanwezig om de forse massa in beweging te brengen. Op papier kan de auto in 9,0 tellen naar de 100 km/h sprinten. Hoewel het verleidelijk is om er flink mee te ‘gassen’, karakteriseer ik hem vooral als een comfortabele reisauto. Het is daarom ook geen stoplichtsprinter maar wel een auto die prima mee kan in het verkeer en voldoende reserves heeft voor een inhaalmaneuvre.
Een tip van Meiborg is om de automatische bak in de stand L te zetten. Dat is een positie waarbij de motor extra remenergie terugwint bij het afremmen. Waar een hybride (zoals de Prius) zelf bepaalt wanneer de elektromotor en wanneer de benzinemotor, heb je in de Ampera de mogelijkheid om zelf te kiezen voor een hybridefunctie (stand Normaal), een sportstand, enkel de elektromotor of enkel de benzinemotor. Op die manier heb je een grote invloed op het verbruik. De elektromotor is het meest efficiënt in stadsverkeer (veel optrekken en afremmen). De benzinemotor rijdt het zuinigst bij constante snelheid (de snelweg).
DE LOOKS
Het interieur beoordeel ik als verzorgd. De ontwerper heeft er duidelijk zijn best op gedaan. Er is met mooie materialen gewerkt, maar het geeft geen premium gevoel. Wel is de auto in deze uitvoering voorzien van alle gangbare snufjes. De boordcomputer geeft uitgebreide informatie over het verbruik. Het navigatiesysteem heeft wat denktijd nodig bij het invoeren. Dat kan bij een veeleisend iemand tot ongeduld leiden.
De middenconsole doet qua aantal knoppen overweldigend aan als je voor de eerste keer instapt. Uiteindelijk laten alle functies zich vinden. Een klein detail vind ik de werking van de schakelpook. De ontgrendelknop vergde enige gewenning waardoor ik enkele keren aan het ‘hannesen’ was.
Achterin is zoals gezegd wat minder ruimte. De Ampera mag er uit zien als een sedan, de kofferklep werkt echt als een vijfde deur. De achterbank bestaat feitelijk uit twee aparte kuipstoelen. In plaats van een ‘hoedenplank’ dekt een zeil de laadruimte af. Dat doet me heel erg denken aan de Volvo 480 (1986-1995). Leuk!
Zowel interieur als exterieur zal de auto niet ieders smaak zijn. Je kunt er echter prima mee voor de dag komen. De stoelen zijn Duits hard en prima verstelbaar. Maar je schaft een Ampera niet aan voor zijn looks.
HET RESULTAAT
De boordcomputer heeft het prima bijgehouden: Na 87,8 kilometer arriveer ik op de plek van bestemming. Daarvan heb ik 65,6 kilometer elektrisch gereden. Op het stuk snelweg is gedurende 22,2 kilometer de benzinemotor (handmatig) ingeschakeld. Bij aankomst was de batterij nagenoeg leeggereden (er was nog 0,2 kWh restcapaciteit).
Het gemiddelde verbruik bij deze test was een onthutsend lage 1,5 liter per 100 km (1 op 67). Dat verbruik lag nog ver onder het gemiddelde verbruik over de hele levensduur (2,1 l/100 km).
Het elektrische verbruik is laag: 14,6 kWh/100 km (1 op 6,8). Ter vergelijking: dat is nóg zuiniger dan de BMW i3 (Clean Tech Test 15,3 kWh/100 km).
Ook voor wie van autorijden houdt is een tweedehands Ampera een prima keus. Zuinig rijden blijft met deze Opel nog steeds leuk.
ADVIES
Mocht je voor een tweedehands Ampera kiezen, kies dan bewust. Realiseer je dat het nogal wat uitmaakt hoe je met deze hybride omgaat. Wie nooit ‘stekkert’ en uitsluitend benzine rijdt, zal gemiddeld 1 op 13 rijden. Daar is deze auto niet voor bedoeld.
Wie het concept van de Ampera begrijpt, heeft een prima alternatief voor een tweedehands BMW i3 met range extender. De BMW is niet alleen in aanschaf duurder, ook is zijn totale actieradius (circa 200 km) veel beperkter dan die van de Ampera (500 km).
FINANCIËLE PARAGRAAF
De experts van Slimme Mobiliteit rekenen voor dat deze Ampera de helft in kosten scheelt in vergelijking met een ICE/Hybrid (ICE= Internal Combustion Engine, ofwel verbrandingsmotor - redactie). Als je de rente en afschrijving buiten beschouwing laat, kost een Ampera je de helft van de kosten van een vergelijkbare auto op benzine.
